Archiwum kategorii: Bez kategorii

„To była tajemnica. To była tak wielka tajemnica, że nienawidziła tęcz. Znaczy, nie że tego czegoś na niebie, co to pokazywało się bezczelnie zawsze na przeciwko jej okien, jakby wiecie, kpiło z onych baśni o workach czy kotłach złota pełnych, … Czytaj dalej →

„Chodziło o to, że jakoś tak umiała z niego korzystać. Nie, nie była wcale zaskoczona jego istnieniem, kompletnie i w ogóle nie potrzebowała dowodu na jego istnienie, czy kolejnej dyssertacji dotyczącej czasu w ogólności, ale w swojej własnej czarnej dziurze, … Czytaj dalej →

„… bo płakała… Ostatnio właściwie ciągle… Zaczynała rano, pozwalała sobie na trzy i pół wiaderka łez, a potem na chwilę, dla pozorów, udawała, potem w południe, po południu, przed herbatą jedną i drugą, przerywała by udawać, a potem nocą znowu… … Czytaj dalej →

„Niby zwalali na pandemię, no bo to wszystko było takie wygodne, że poczta nie dowiozła, czy też raczej nie doeciał, dopłynęła, bo wciąż przecież nie potrafili po tej wodzie chodzić, a co dopiero jeździć… Chociaż taki ślizgacz, tak to by … Czytaj dalej →

„Wysychające… Rozsypujące się… niektóre jednak na nowo zpuszczające korzenie… Śniły się jej. Wołały ją. Gdzieś tam z onej przeszłości, pośród której jej życie wypełniał las, ścieżka, droga, autobus i szkoła, która siedziała gdzieś z daleka w tym wszystkim, jezioro i … Czytaj dalej →

„Miecio Bóg miał się super. Siedział pod Sosną Zabujaną, oczywiście w nim, wiecie, jak się zabuja taka sosna, świerki to już mniej, jednak coś jest w tych długich igłach… … wieciem na pewno, znacie oną prawdę przedwieczną, azaliż wżdy, każdy … Czytaj dalej →

„Oni to już w ogóle wstydu nie mają. Naprawdę. Po prostu gdzieś go zgubili, nie zakupili nowego, może i z jakiegoś Alibaby do nich ten wstyd idzie, czy coś? Albo na cle go zatrzymali, wiecie, jako zakaźny? Ale przecież od … Czytaj dalej →

„O ja pierdziu, jak one się na nią wkurwiły. Ale to tak na maksa, z przytupem, twisterem, chorobami wenerycznymi, potrójnym Axlem, szpagatem, piruetem i dwiema parami nożyczek, belą materiału bardzo gryzącego, no i pchły, pchły zawsze temu towarzyszyły… oraz wiadrem … Czytaj dalej →

„O żesz kurde, ale Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane chciała go poznać. No jak się chciała przyjaźnić z nim, tak naprawdę, może nawet wiecie, nie że jakieś fejstajmy, ino eye to eye nawet, desperatka… Oj jak się chciała, wiecie, … Czytaj dalej →

„No wiecie… … mówi się, że jak nieużywane, to rdzewieje, mówi się, że nawet i zanika, więc… nie było w tym nic dziwnego. Nic, kompletnie. W końcu mówili… znaczy, żeby nie było, Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane nie do … Czytaj dalej →