Archiwum miesiąca: luty 2021

„Tak nagle się pojawiła i nikt nie wiedział o co chodzi… czy córka, siostra, kuzynką jest może, która przyjechała, a może jednak… No wiecie, podmianką? Czy jest zastępczym rzutem, czymś, do czego mają przywyknąć, czy też zmianą wiekuistą, a może … Czytaj dalej →

„Nie wiadomo było co dokładnie, ale jednak coś się działo. Coś wielkiego, coś na poziomie tak pierwotnym, że zapach żywicy i bursztynu w powietrzu był aż przytłaczający. Że nagłe zadymy siarczanych oparów nie tylko jajczyły powietrze, ale przede wszystkim przyjmowały … Czytaj dalej →

„Chciwa Menda wcale nie była chciwa, no bez urazy, ale więcej politycznej poprawności może, co? Zwyczajnie, po prostu chciała… Problem w tym, że chciała wszystko. Czemu nie? Dlaczego można jej czegokolwiek zakazać? Czyż nie winniśmy wszyscy po prostu pragnąć i … Czytaj dalej →

„Znaczy, no tak… Oczywiście. Zawsze był przydatny, a jednak, ona zawsze spoglądała ku zapałkom. Wiecie, onym w niebieskim pudełeczku, zza morza… z dziwacznie kreskówkową figurynką białego chłopca z białym wszystkim. I wszelakim zapatrzeniem w swój własny świat, jakby kurcze… nie … Czytaj dalej →

„Lustro Królowej Śniegu znowu jebnęło. Tak to jest, kurde, jak po przeprowadzce się wiesza te gówna na onych nowomodnych wymysłach,zamiast na śrubach grubych. Przecież sama rama waży swoje, co najmniej trzech chłopa go zwykle nosi za nią, bo przecież paniusia … Czytaj dalej →

„O rany, no to jej już odbiło. Bo wiecie, Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane, to ogólnie miała ostatnio fioła na punkcie sądów wyższych i niższych i jeszcze innych takich… … a już stosów w szczególności. Co jak co, ale … Czytaj dalej →

„Krzemykowy Pan miał się dobrze, ino że krzesał. I to na wszystkie strony. A wiecie, to jednakowoż podpalalne. Mocno. Bo on jak krzesał, to z całego siebie, na maksa i od razu na wszystko i z wszystkich sił. Bo czemu … Czytaj dalej →

„Spojawił się… No wiecie, zwykle tak z nimi wszystkimi i wszelakimi jest tak, że się spojawiają bez zpowiedzeń. Te współczesne czasy naprawdę nie posiadają już żadnego savoir vivre’u. Nikt się nie zapowiada, kwiatów nie przynosi, drzwi nie otwiera, no wiecie… … Czytaj dalej →

„Wiecie, no niektóre awansowały, ale ona nie… … i wcale nie miała zamiaru się starać, wystosowywać jakiś petycji, czy poniżać się przed szefami. Albo wiecie, podejrzliwie tak jakoś bratać się z żoną szefa, albo mężem, no co dali, no weźcie … Czytaj dalej →

„Pojawiła się. Wiecie, jak zwykle z tego popierniczonego Znikąd, co to paszportów nie mają, ceł nie płacą, ogólnie, spojawiają się i masz czycić ziemię, po której stąpają i oglądać te ich wyfircykowane buciczki, czy co tam na racicach mają. No … Czytaj dalej →