Archiwum miesiąca: październik 2017

„Otumaniona… Tak, to tak wiecie bonusowo i dodatkowo. Zwątpiona za to w całkowitej pełni i cudowności wszelkiego spełnienia, dziwnie pochylenie przerażona, powolna i kompletnie niewierząca. Chyba już w nic i nikogo. Co przerażało, bo przecież wciąż była fanatyczką, czyż nie? … Czytaj dalej →

„Przysiadła na progu i czekała. Jakoś tak dziwnie spokojnie, jak na nią, dziwnie nieruchomo, jakby to wszystko inne było już nie nią, ale tylko i wyłącznie czasem od do. Wiecie, przed i po. Pomiędzy, gdzieś zagubionym całkiem uwagi nie wartym… … Czytaj dalej →

„Wraz z wiatrami pojawiło się coś w powietrzu. Siły jakieś dziwne, pokrętne, podejrzliwe Dziwnie zabarwione jakimiś pragnieniami, przyczepnością… jakąś dziwną niezbornością, ale też i inteligencją. Podejrzliwą inteligencją, sprytną nadpobudliwie i ogólnie mówiąc, wiecie… pierun wie jak to opisać, gdy tak … Czytaj dalej →

„… focha. Pierońskie Hygge z tej onej całej popularności focha dostało i tyle. Z tych książek w oprawach poświatujących, z onej wszelako wszechświatości. Nagle uznało się za coś lepszego od wszystkiego, więc… wiecie, wkurzające zaczęło być. Przez te wszystkie reklamy, … Czytaj dalej →

„Boska Cisza nadeszła, jak to się jej często zdarza z Waniliową Mgła i szczelnie otuliła podwórko i Chatkę Wiedźmy. Jakoś tak był już czas, by wiedźma odpoczęła, by wszystko stało się bardziej miękkie, bardziej spokojne i oczywiście już bardziej Julowe. … Czytaj dalej →

„Długo się zastanawiali nad numerem, bo musiał być i z szóstkami i niedługi, wiecie, jak człowieki w desperacji, to nie spamiętają masy zer, tudzież innych kombinacji, a jeszcze literki, może o to chodziło… Samo, dość może i dobitne i raczej … Czytaj dalej →

„No właśnie. Jako wiedźma, Wiedźma Wrona Pożarta powinna była wpasowywać się w ten cały dyniowy szał, ciasta, pająki i tak dalej, co nie? A jednak nie. Nie ona. Zresztą, przecież była dziwaczna, więc czemu tutaj się dziwić? No czemu. Powinna … Czytaj dalej →

„Nagle, tak jakoś, zresztą, nie oszukujmy się, tutaj to zwykle wszystko się działo nagle, niespodziewanie i bez wcześniejszych RSVP. Nikt się nie zapowiadał, nikt nie pytał, czy można, czy wolno, czy ktoś będzie miał coś przeciwko, czy może jednak to … Czytaj dalej →

„Dobra, przyszli oglądać ją wszyscy… … w końcu to trochę dziwaczne i dziw nad dziwami by chcieć być przedwiecznym i wiecie, tak na zapas, i gdyby świat miał się zakończyć, pobierać nauki. A dodatkowo dziewucha była niczego sobie. W typie … Czytaj dalej →

„… a podobno znał wszystkich, nawet tych co mieli być wymyśleni dopiero w tym tygodniu, przyszłym miesiącu, czy tych, którzy zawładną umysłami przyszłej ery. Nie żeby mieli być jakoś wybitnie interesujący, tudzież już zaciągnęli u niego jakieś długi, ale Przedwieczny … Czytaj dalej →