Archiwum miesiąca: kwiecień 2022

„Zawsze tutaj była, cicha i pełna oczekiwania… Zawsze miała wysypkę. One jątrzące się małe czerwonawe wypryski i krostki, mikro wulkany, wszelakie szczeliny zła, chcące opryskać mazią żółtawą o specyficznym, odurzającym zapachu… erm, wszędzie ją miała i na twarzy i dłoniach… … Czytaj dalej →

„Pojawił się na niebie… … no wiecie, na onym zwykłym, zwyczajowym, nudnym nawet, ten idealny błękit, ten perfekcyjny, bez żadnej chmurki, skazy ptaszkowej nawet, wszelakiego zaciemnienia na bokach, wszelakiego… … na początku myśleli, że się przewidziało jednemu czy drugiemu. Ptaki … Czytaj dalej →

„Właściwie, to chodziło o Złamanego, ale tak naprawdę… wszystko wzięło w łeb, kolejny byt, kolejna opowieść, znowu rozmyślania, kolory i kształty, słowa i smaki, odcienie i cienie, tańce promieni… nadzieje i oczywistości, które doprawdy nie chciały ze sobą współżyć, jakoś … Czytaj dalej →

„No nie dwie a jedna… Wiadomo, gdyby obydwie były takie same mogłoby się wydawać, iż wsio jest okay, ale jednak teraz, gdy jedna prosta i smukła, prawie że dziewczęca, prawie że niewinna. Nawet i one paznokietki perłowe… no dobra, prawie, … Czytaj dalej →

„… bo je wyprowadzać trzeba, jakbyście nie wiedzieli, to już wiecie. Nie dziękujcie, po prostu rozprzestrzeniamy tutaj oną wiedzę i tyle. Za darmo. Nie musicie wysyłać podziękowań finansowych, ale wiecie, paypala znacie… to tak, jakby co. W końcu tutaj też … Czytaj dalej →

„Ten od Niższości, Ten od Wyższości… od Nóżek Krótkich, od Drapieżności. Kompleks Istnienia, gdy innym go zbyło, Kompleks Bycia i Miecia, chociaż Pan Miecio prosił, by przypomnieć, że jemu jest Mieczysław, znaczy sławny z powodu miecza posiadania i on nie … Czytaj dalej →

„No bo szczerze… … w tych czasach, dziwnie feministycznych, a jednocześnie poganiajacych kobietami,z ezwalajacych na wszelakie umniejszenia i desperackie próby zaistnienia… no wiecie, w czasach, gdy to tworzą się kolejne IZMY… naprawdę… Powiedzcie mi, jak powiedzieć/opisać/nazwać inaczej goryle w formie … Czytaj dalej →

„Wszelako było widać… wiecie, te farbki na twarzy, te jakieś mazy, niby Picasso a jednak Mondrian czy inny tam nieżyjący… Warhol? On tak lubił w cztery iść. I jeszcze te czerwienie i niebieskości, niby zdecydowane posunięcia pędzli i palców zapewnie, … Czytaj dalej →

„Po pierwsze był łakiem a po drugie muchą i zawsze prosił by o tym pamiętać, a że mamusia tak go nazwała, no wiecie, Łakomuch brzmiało jej dziwnie. Zresztą, jakoś tak i teściowa odradzała, i w ogóle. Zwyczajnie się nie złożyło … Czytaj dalej →

„Owłosiony… ale pachnący… … całkowite odbicie brutalnej mitologii, znaczy wiecie… w tym dzikim, niesamowitym wydaniu kolesia, co wkurwił się całkiem słusznie zresztą, w końcu uczulenie to uczulenie, dom to dom, prywatność to prywatnosć… I prawa do tego miał… Się więc … Czytaj dalej →