Archiwum miesiąca: marzec 2013

„Pan Tealight czuł się niewiarygodnie i lekko wstydliwie… tak dziwnie zmieszanie się czuł. Czuł tak, jakby ktoś wziął ten jego ukochany świat, ten zamknięty i bezpieczny w szklanej kuli, i brutalnie kręcił nim młynka, dodatkowo co rusz to potykając się … Czytaj dalej →

„Zwykle tylko do siebie gaworzyła, bo i po co innych obarczać dźwiękami, ot tak tylko do siebie myślała i mówiła Wiedźma Wrona. Czasem naprawdę zdawało się, iż nie tylko ma aż nazbyt wiele sobie samej do powiedzenia, ale i do … Czytaj dalej →

„Zabłądziła Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki, ot tam gdzieś w sobie… się zagubiła w tym co pomiędzy i na onym czasie. Gdzieś się jej szalik zahaczył o byćmoże, a torba upadła na kamienie z tamoj. Zdarza się tak niektórym, gdy … Czytaj dalej →

„Od rana, a dokładniej od wieczora dnia poprzedniego, w całkiem nikomu niepotrzebnym gronie zbędnych totalnie, trwał rejwach. Zamęt i ogromne zamieszanie, które w ogóle nie miało określonego celu. Miał miejsce chaos, a i kilka niezłych bójek o to, czyje owłosienie … Czytaj dalej →

„Wyjęła Wiedźma Wrona Pożarta jedną swoją duszę ostrożnie… by pokazać. Obrała się dokładnie z włosów i skóry, odrzuciła dłonie i ręce, palce wplotła w uszy i nos, odczepiła swoje niewielkie stopy i nogi… wyturlała z czaszki mózg, bo przecież tak … Czytaj dalej →

„Nie zwracając uwagi na dziwnie martwy wzrok, krótkie i niespokojne włosy zlepione potem i plamami zaschniętej jeszcze wczoraj farby, nieporządne odzienie, jakiś czerwonawy koc omotany wokół cycków, pochyloną i dyszącą nieumytym uzębieniem, bo umęczającą nadmierną aktywnością fizyczną ciało, by umysł … Czytaj dalej →

„Zachciało się Obrazom Wiedźmy… się pokazywanie. Zachciało im się sławy i chwały, szampana lejącego się strumieniami i diamentowych kolii, oraz wszelakich marek, no i jeszcze koafiur i botoksów, białych nakładanych zębów i przyklejanych szponów, operacji płótno naciągających i spa pieszczących … Czytaj dalej →

„Właściwie się zaczęło od znikających turystek i to przed sezonem na weki Wiedźmy Wrony! Więc wiecie, nie można było jej tak od razu podejrzewać, choć byłoby to najprostsze wyjście z tej sytuacji. Aczkolwiek bez dowodów, zbroi, miotacza plazmy, ubezpieczenia od … Czytaj dalej →

„Cóż, prawdopodobnie to owo wredne, tryskające optymizmem i jednorożcami, Przedwiośnie, czy jak to zwą. Ot cieniutko i tyle. Ludzie w ofiarach nielitościwi. Nic ino doić Wiedźmę, doić i głupa z niej robić, a bo co, przecież jest jej tyle, wystarczy … Czytaj dalej →

„Ludziom tak wiele się wydaje. Wydaje im się, że panują, władają, rządzą i są panami, że potrafią i wiedzą, są górą nigdy dołem… Wydaje im się wszystko i na prawo i na lewo, ale najbardziej łatwo podobno wydaje się im … Czytaj dalej →