Archiwum miesiąca: czerwiec 2014

„Na poboczu. Widoczne nawet wtedy, gdy nikt na nie nie patrzy, widoczne przecież nawet wtedy, gdy nawet patrzy ten nikt, ale nie widzi, bo kto by tam zawracał sobie głowę… Stoją. Równo nierówni. Masywni, grubi, niscy, a jednak jakże potężni. … Czytaj dalej →

„Nieprzyzwoita totalność. Zmasakrowana wizualistycznie i wszelako inaczej. Po prostu to, co jest, albo tego nie ma, a może i jest, ale z powodu pewnych braków w podsufitce tak zwykle ujmowana za zwyczajną wzrokowość, kłamie. Chyba, że mówi prawdę, ale jeżeli … Czytaj dalej →

„Ogólnie mówiąc zdania były podzielone. Znaczy w zależności od tego, czy mówione otwarcie w pełnym przekonaniu o niepodsłuchiwalnej wolności, czy jednak lekko zdopingowane obecnością tych, wobec których winno się było zachować ostrożność bręczącej wypowiedzi… albo i w przypadku obecności bohaterki … Czytaj dalej →

„Szwendała się ostatnimi czasy Wiedźma Wrona bardziej daleko i bardziej potliwie niż zwykle. Znaczy oj pewno, że w końcu jest lato i raczej wolno się wszystkim skraplać mniej spolegliwie, ale jednak… damom to nie przystoi. I chociaż Wrona Pożarta do … Czytaj dalej →

„Nie wiadomo dlaczego i do końca wciąż nie wiadomo jak, ale się toczyła. Dziwna, kanciasta flaszka, niewielka, kieszeniowa, wzmocnieniowa. Ot na chwilę, która przeminie, ale która jednak wyłączy pijącego, wciągajacego jej esencję osobnika z obiegu smutków. Na moment, ot upojenie, … Czytaj dalej →

„… nie była tolerancyjna. Ogólnie mówiąc uciekała od owego nowomodnego słowa jak ino daleko się dało. Wywaliła je ze słownika, podeptała, obsikała, obsypała popiołem i wapnem palony, solą doprawiła i grzybkami, a jednak i tak jakoś wciąż się ono jej … Czytaj dalej →

„Mawiają, że była kiedyś kobieta… … znaczy wiecie, na pewno była jakaś i to jakaś niejedna, wiadomo, się ludzie z niczego nie biorą. Chociaż… Podobno można lepić ich z gliny, gludzi takich, a może z błotka można też, chociaż nie … Czytaj dalej →

„Rok temu jej nie było… … a może była dwa lata temu, tylko ukryta? Może próbowała się wysmyknąć na świat? Pokazać, zakrzyczeć, zatańczyć. Może? Bynajmniej się nie udało, chyba. Ręka Chowańca, a może mściwa nienażarcie Dekapitatorka Stokrotek sprawiła, że niczego … Czytaj dalej →

„Pan Tealight, co zdarzało mu się kosmicznie rzadko, a może nawet jakby NIGDY… nie mógł dzisiaj znaleźć Wiedźmy Wrony Pożartej. Szukał jej w ogródku i za podszeptem Chatki Wiedźmy na ulicy, szukał w zakamarkach miasteczka, oraz zaułkach wszelakiej lesistości. Dopiero … Czytaj dalej →

„Tego nie przewidzieli. A może jednak? Może coś, a może ktoś, Pokrętny Los, albo wszelako Świrnięte Przypadki Niefrasobliwie Niepowtarzalnych, a może Pijane Fatum… któreś z nich mogło przecież maczać w tym łapy, macki, ogony, chwytaki, tudzież inne, mało definiowalne końcówkie … Czytaj dalej →