Archiwum miesiąca: czerwiec 2018

„Spojawił się… … właściwie nie wiadomo dokładnie kiedy, bo jakoś tak te zawirowania mocy następowały po sobie i już nawet Pan Tealight nie wyłapywał specyficznych bardziej i mniej. Po prostu zaczął je przyjmować na swą miękką, wychudłą mocno, ale wciąż … Czytaj dalej →

„Na Wyspie skał jest wiele. Z jednymi można pogadać bardziej, z innymi znowu lepiej pomilczeć, poprzytulać się i dać im cukierka, ale wiecie, wsio w milczeniu. Wsio w jakiejś takiej zadumie. Może i nawet wiecie, jogińskiej medytacji… Tak tylko byt … Czytaj dalej →

„No przywlokła swe dupsko. Wiecie, taki model wszelakiej wkurwiającej pogodności, ale ogólnego braku zrozumienia, o tuszy sporawej, ale nadmiernie szczęśliwa i ogólnie czirful. Wielbiąca wszelaki majndfulnes, wielkie kiecki w kwiaty, malutkie torebeczki w kolorach ogólnie niepasujących i mocno rytmicznie trzęsąca … Czytaj dalej →

„Ale ze świętego drzewka! Żeby nie było, że plebs jakiś, czy coś. Nie no, pewno że z niej rąbana Calineczka, ale nikt nie wypomina, bo temperamentna co najmniej nieświętnie. Na dodatek te falbany, one dziwne klosze pod kieckami, wiecie i … Czytaj dalej →

„Na wielkim polu, gdzie najpierw żółcił się rzepak nastąpiła dziwna zmiana… Początkowo były to dwa, trzy, no wiecie, kilka dziwnych skrzydeł czerwieni. Krwistej, miejscami lekko burgundowej, miejscami znowu lekko różowawej. Jakby nie do końca zdecydowanej. Jakby wciąż wybierającej… A potem, … Czytaj dalej →

„Mimo suszy i całej onej słoneczności nadmiernej, no jakoś wyrosła. Wiecie, tak od butów, nogów, kiecki, korpusika, łapek, a potem PLUM i wyszła z ziemi i główka. Ona główka przynależąca do Lawendowej Babki, co doprawdy zaskoczyło wszystkich. Nie no, oczywiście, … Czytaj dalej →

„Zauważyła go po makach. Nic dziwnego, że na początku myślała, że to było pod wpływem. No przecież zwykła logika, co nie? Ale jak się okazało… myliła się. Nie żeby golemy były czymś czego nie znała, w końcu w Sklepiku z … Czytaj dalej →

„Przyszła. Szeroka, ale nie gruba, coś raczej jak dziwaczna meduza na dwóch cienkich nóżkach odziana w warstwy swojej, całkowicie niegruzowatej, gładkiej brązowawej skóry. Oczywiście owłosiona, ale tylko na głowie, i to właśnie te kłaki się tak za nią ciągnęły i … Czytaj dalej →

„Ogólnie mówiąc namotało się tych duchów ostatnio na Wyspie. Serio, nie wiadomo dlaczego tak je tu garnie, no ale. Jak już są, to niech se będą. No przecież nikt ich nie będzie wyganiał, czy coś w ten deseń. Zresztą, takie … Czytaj dalej →

„Istniał. Zapomniały, lekko skostniały omszały, ale istniał. Wiecie, w końcu jak śmierć miała swojego Ducha, to dlaczego Nieśmierć miała być gorsza. No błagam, Polityczna Poprawność się kłania… choć po tym, jak Wiedźma Wrona Pożarta skopała jej dupsko to często chodziła … Czytaj dalej →