Archiwum miesiąca: listopad 2021

„No dobra, z tym imieniem to już przesadziła. Dali jej książki, dali do wyboru ich tyle, z każdej kultury, wszelakie definicje i tak dalej, ale jednak, ale jednak… wybrała to. I to jeszcze w tak dziwacznym brzmieniu. Tak bardzo wieśniackim… … Czytaj dalej →

„Najpierw to było tylko kołysanie… tylko i wyłącznie kołysanie, a potem, potem to już było po prostu nie tyle dziwne, co zawstydzające!!! Dla wszystkich. Poza nią. Bo przecież ona naprawdę i w szczególności miała ostatnio wszystko kompletnie gdzieś. I to … Czytaj dalej →

„Bo ona to zawsze jakoś tak przyciąga do siebie dziwa wszelakie. Szczególnie teraz, gdy jakoś takoś, no wsio wyszło na jaw… i nawet Pan Tealight był racej zaskoczony. Znaczy, nie, że nie brał tego pod uwagę, ale jednak, no kurcze, … Czytaj dalej →

„Pojawiła się. Materia. Nie, że jakieś kosmiczne coś, ale jednak… … kurde no, może i wyglądała jak bela jedwabiu, mocno zwinięta na takim, wiecie, jak od papieru taoletowego, ale jednak mocniejszym rolku, ale jednak no bela w barwach nocnego, rozgwieżdżonego … Czytaj dalej →

„O rany, no bo on to miał szczęście do bab. No naprawdę gigantyczne szczęście i oczywiście, że jest to sarkazm, ale jednak, jak inaczej to ująć… facet właściwie normalny, no każdy ma jakieś uchyłki tam… ale poza tym całkiem starodawny … Czytaj dalej →

„O Matko Wyspo!!! Nosz z niej to była taka dziunia, że zwyczajnie nie dawało się jej strzymać. Nie, nawet schowanym w podziemiach i dudlącym podejrzane napitki… a Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane nie miała sporego spustu. Wprost przeciwnie, kompletnie … Czytaj dalej →

„Ale wcale nie, nie że zboczeniec jakiś. To już na gołego nie można w zimne fale… a że to wsio zmniejsza, ojejku no, taka to już biologia człekokształtnych. A on jednak człekokształtny był. No szczerze. Wsio było na miejscu, głowa, … Czytaj dalej →

„Zwykła torba na śmieci, oczywiście w tym wielkim rozmiarze, ale czy największym? Może i są większe, może… no wiecie, w końcu na świecie tyle onych rzeczy, które są dla niej nieznane, niewidoczne, dziwnie zaskakujące, szczególnie, gdy je gdzieś tam w … Czytaj dalej →

„Chcieli się pobrać, w lesie, nad potokiem… Pośród kamieni i liści jesiennych, pośród wiatrów i onych kropel wody… Tego chcieli. Spokoju i ciszy, onej wszelkiej naturalności jesiennej niezieleni, onej pełni wszystkiego, co może się zdarzyć, trafić, wszelako znaleźć… kolorowych liści. … Czytaj dalej →

„Ojejku no… Przecież znajomych się ma różnych, a nie zawsze człowiek zaczyna pytanie na początku znajomości od… A co robisz i czemu masz pokoik w folii i ten odplamiacz? Oja, ale kolekcja zapachowych odświeżaczy i jeszcze te płyny do prania … Czytaj dalej →