Miesięczne archiwum: Styczeń 2020

„Ale, że jak to już tacy byli? Ale kto tak twierdził? Może się mylili. Może jednak to, iż nie jest się czymś dokładnie, nie oznacza wcale, że jest się czymś gorszym, a nawet podrobionym! Przecież wielu w tym samym momencie … Czytaj dalej →

„Przylazł, zawalił do drzwi, aż wieniec świąteczny… no co, wciąż świąteczny, no, nie ma funduszy na nowy, więc wciąż kurna wisi świąteczny i tyle… No więc przylazł ten koleś i wiecie, wali. Donośnie. Pięścią zapewne, chociaż Wiedźma Wrona Pożarta Przez … Czytaj dalej →

„No więc wcale nie był pacyfistą. Nic a nic. Miał i zęby i ostre pazury, i jeszcze kopytka zaostrzone specjalnie na krawędziach, ale jakoś no nie tolerował kompletnie rogacizny u siebie, więc wiecie, upiłował, usunął, no kompletnie się ich pozbawił. … Czytaj dalej →

„Widzicie… … dla jednych była tylko legendą. Dla innych przekształceniem potwora z dzieciństwa, który dla wielu nie był strachem, ale przyjaźnią… trwającą przez lata, aż nagle rodzice stwierdzili, że robimy teraz chatę na rytmy japońskie i kazali spać na podłodze, … Czytaj dalej →

„No bidula no… Wiecie, jak to teraz ludzie ciągle idą w te porcelanki i tak dalej, więc na Jul Pan Tealight kupił jej zestaw do herbaty… no Wróżce Zębuszce, myśląc, że to taki będzie super pomysł. Że może jej jakoś … Czytaj dalej →

„Zwykły, jesienny Kasztan. Złapany, przygarnięty, co to wiecie, postanowił sobie zostać drzewkiem, ale to już teraz i tak dalej. No w ogóle, nie chce czekać. Od razu chce dwa metry, więc wiecie, koksa na siłce dla nasionek. Bo on jednak … Czytaj dalej →

„No Któryśtamzkolei, wiecie… Już nie zwracacie na niego nawet uwagi, zbędny wypełniach przestrzeni. Może i czasem przeszkoda… może i trzeba wyminąć, czy coś, ale jednak, tylko Któryśtamzkolei, z tej samej rodziny Którejśtamzkolejowej po Babci Którejśtam i Dziadku, który nie do … Czytaj dalej →

„I było mu z tym dobrze. Ale wiecie, jakoś innym nie. Temu przeszkadzało, tamtemu, a temu jeszcze bardziej. Nie żeby mieli coś z tym zrobić, no ale… w końcu o nim zapomnieli, ale wiecie, chociaż zapomnieli, to jednak… jakoś tak … Czytaj dalej →

„Zimowy ogród nie był gotowy. I to kompletnie. Poza kilkoma zamarzniętymi, nader cienkimi warstewkami wody, właściwie nie istniał. I miał z tego powodu szczerze wyrąbane, bo jeśli go nie chcieli, to wiecie, miał ich gdzieś. I to w bardzo niecenzurowalnych … Czytaj dalej →

„No pomylony był Pomylony i tyle. Pomylony w sobie, w środku, w onych myślach i wszelakich zwątpieniach, w nazbytnim rozkojarzeniu… no wiecie, szalony nawet… A dodatkowo mylono go z niektórymi aktorami i to było… doprawdy uciążliwe. No wiecie, gdy postrzegają … Czytaj dalej →