Opętała mnie.
Jak Pełnia Księżyca zmieniła plany, zwiotczyła codzienność do wymiaru oddychania, wydalania i… czytania. Pochłonęła. I nie dlatego, że jest nietypowa, ale wspaniale wolna, cudownie sensacyjna, erotycznie ognista. Bo opowieści o innych rasach już były, o przekrętach dotyczących ich łączeń też, ale w tym języku, w tej autorce i w tej bohaterce jest to coś. Jakaś taka świeżość, to COŚ co nie pozwala się oderwać, dopóki nie dobrniemy do końca.
I choć chcę wiedzieć więcej, chciałabym poznać bohaterów mocniej, to wiem dwie rzeczy: to dopiero pierwszy tom cyklu… i czasem zbyt wiele to zwyczajnie zbyt wiele.
„Wschodzący księżyc” Keri Arthur, Wydawnictwo Erica 2011.
Pingback: Keri Arthur “Całując grzech” « Książka « Maddogowo | Magazyn Internetowy
Pingback: Chepcher Jones czyta, czyli “Całując grzech”. « Książka « Przemek Saracen | autorskie spojrzenie na świat