Archiwum miesiąca: czerwiec 2017

„To nie tak, że on się nie interesował. No miał oną maszynkę i czytał Wiedźmę Wronę, ale jakoś poza nią nie… nic. Jakoś go to nie interesowało, nie intrygowało, zresztą dla jego dziwnych dłoni one klawiatury były po prostu męczarnią, … Czytaj dalej →

„Chcieli spróbować. No w końcu wielki sukces mógłby przynieść kasę, a przy pomocy Mikołajów i Wiedźm z Pieca będą wyglądali jak aseksualność z Kpopów. Nieprawdaż? Magia przecież może wszystko. Chyba może? Makijaż, trochę więcej pudru, jakieś podkłady, jakieś szpachle i … Czytaj dalej →

„Po pierwsze Rowerowcy… wiecie, ci co właściwie nie zsiadają, a do sklepu włażą w tych fikuśnych butkach stukających i pieluchach. Bardzo ich zawsze słychać, gdy są w grupie, nader głośni, ale jednak też dziwnie… pachnący. No niestety, te wdzianka sprawiają, … Czytaj dalej →

„Świadkowie Jehowy już się chyba nauczyli, Mormoni też, ale ta była może nowa? Albo wiecie, bardziej wierząca? W końcu podobno to wiara dodaje sił, a może to bekon, lub cukier? Czy da się teraz dokładnie stwierdzić, co jest prawdziwym powerem … Czytaj dalej →

„Po długim odwyku od nowych książek, Wiedźma Wrona Pożarta konsumowała je teraz w przerażającym tempie. Nie żeby to jej przeszkadzało w przemierzaniu wszelakich kątków i zakątków Wyspy, oj nie, ale wiecie… była trochę mniej uważna, a sezon się zaczął. Oto … Czytaj dalej →

„Właściwie od powrotu Wiedźmy Wrony Pożartej wiele się działo i codziennie przybywało nowych delikwentów w Sklepiku z Niepotrzebnymi… Wiadomo – lato. Czas porzucania starych miłości, czas nabywania nowych, czas wywalania przeszkadzających mioteł, złamanych stopni, nienaprawiania związków, wszelakiego sięźleprowadzenia. Olewania starych, … Czytaj dalej →

„Najpierw pojawiło się gniazdo. Potem w nim kolorowo nakrapiane jajeczko, samotne… … ale nie było mi ptaka, ni jaszczurki, ni ducha. Bo wiecie, niektóre duchy są jajeczkorodne. Szczególnie, gdy jajeczniczka jest z tych tylko z solą i lekko się lejąca, … Czytaj dalej →

„No to był dopiero numer na całą Wyspę. Zjechało się na nią stadko Księciów i Księciuniów, do których Księżniczki i Królewny, a i nawet Wiedźmy z Pieca zaczęło robić oczy maślane, kremowe i ogólnie mówiąc niemotorycznie liryczne… Zjechało się z … Czytaj dalej →

„Wypełzają nocą ze swoich nor ciemnych, złożonych ze starych desek, opon i wszelkich metalowych, rdzewiejących części, z lekko wytłumionymi dźwiękami i jeżdżą po polach migając światełkami niczym kosmiczne talerze. No, chyba że zastawy stołowe robią teraz takie migające, więc wiecie, … Czytaj dalej →

„… a może to był jednak zając? Wiecie, no rebeliant taki, bo przecież one nie mają nor ino takie tam? Kurcze, pewnie nie, jak nic mutant, ale o tym się raczej nie myśli, gdy człek drepce podskakując, potem się potyka … Czytaj dalej →