Archiwum miesiąca: wrzesień 2019

„Widzicie bo on chciał. No naprawdę!!! Bardzo chciał, ale jakoś tak… naprawdę wewnętrznie to czuł, ale… no jakoś nie do końca mógł. A i pogoda się wiedzie, zjesienniła. Wszystko się schłodziło, no i to spojrzenie tej wiedźmy. Co to patrzyła … Czytaj dalej →

„Popatrzył. Bacznie. „Chcesz mnie?” zapytał ją wprost. Jakby już najzwyczajniej w świecie, bez kuli kryształowej i wizji, znał odpowiedź. Jakby może… On nie wahał się w ogóle, jakby w jego słowach było już zapewnienie, jakby to wszystko, całe te słowa … Czytaj dalej →

„Przyszła do niej… Matka Innych. Wiecie, ta sama, która zjawia się, gdy dorastacie i nagle nie rozumiecie, dlaczego wam się nie trafiła jedna. Jakaś tak dziwnie normalna, chociaż w miarę, nie ponad, jakaś taka… chociaż będąca. Wiecie, matka. Takie coś, … Czytaj dalej →

„Znowu na promie. Znowu buja. Ech, Wiedźma Wrona Pożarta wiedziała, że Pani Wyspy nie lubi, gdy ona opuszcza Wyspę, ale jednak… zbyt wiele było ostatnio nie tak. Zbyt wiele. I jakoś tak nie mogła już tam być. W miejscu, gdzie … Czytaj dalej →

„Jeden jedyny upadły… bo reszta, jakby naprawdę nie chciała opuścić drzewnej matki i zażyć wolności, wciąż jeszcze wisiała. I była całkiem niedojrzała. A przecież to już koniec września, więc gdzie miejsce na kasztanowe ludziki, na one dziwne plemię, które rodzi … Czytaj dalej →

„Podobno nie zarażał, ale kurde… Wiedźma Wrona Pożarta nie wierzyła skurczysynowi. No co. Nie spodobał się jej od pierwszego krztuśnięcia!!! Wiecie, takiego mocnego, pędzącego najpierw dziwnym pomrukiem z Dalekiego Niewiadomego, o którym serio nie chcecie mieć pojęcia, by w końcu … Czytaj dalej →

„Była naprawdę dla Wiedźmy Wrony Pożartej sprawą wyraziście istotną i kultową. Prawdziwą i wymaganą we wszystkich aspektach życia. Była czymś, co czasem ją nawet przytłaczało, co naznaczało jej sny i doprawdy ją czasem męczyło, ale czasem uświadamiała sobie, że to … Czytaj dalej →

„Taka niewielka, wszyta gdzieś pod poszewkę. Wiecie, mocno ukryta, by nikt niepożądany tam nie zajrzał. Kieszonka Na Coś. Coś tylko twojego, najważniejszego, choć maciupkiego. Na pewno takiej potrzebujecie, a jeśli nie, oznacza to tylko, iż jeszcze nie znaleźliście onej potrzeby, … Czytaj dalej →

„Niewiadoma pojawiała się w Gulehusie świadoma tego kto w nim mieszka i z kim się spotka. Pewna tego, że może usłyszeć NIE… Ale… zdziwiła się słysząc je już z oddali. Więcej, poczuła się całkiem dobrze z onym NIE, wywrzeszczonym, wylanym … Czytaj dalej →

„Konieczność przybyła nie do końca znowu, ale jakoś znowu tak, choć może i nie po raz pierwszy, jednak zaraz po Niewiadomej. Jakby się zmówiły, a może i nawet łączyły je jakieś pokrewieństwo. Może i nie krwi, może i nie ciał, … Czytaj dalej →