Archiwum miesiąca: sierpień 2020

„No pełgał tak, wiecie, jakby nie do końca zdecydowanie, jakby coś nie teges, ale może jednak… jakoś mu to tak o ciele, twarzy szczególnie i włosach, ale to pewno przez kożuch, co go miał na sobie. Jak nic z wiewiórek! … Czytaj dalej →

„No jak grzyby po deszczu, czy coś w ten deseń, wyrosła sobie pod progiem Złotego Domu Wiedźmy… … Wioska. I to z Tubylcyma!!! Z onym ogrodem wewnętrznym, takimi jakimiś konstrukcjami w środku, onymi drewnianymi, patyczkowymi, deseczkowymi domeczkami, malowniczo rozbiegającymi się … Czytaj dalej →

„No więc… No więc ona miała tak tylko na imię. Zwykła bibliotekarka, nawet wiecie z typu urody, słabego od dziecka wzroku i wszelakiej manii wąchania stron… przewrażliwiona strasznie na punkcie zadartych i zagiętych rogów, oraz wszelakich obwolut, co to z … Czytaj dalej →

„Usiadła i ją ugryzło. Potem znowu i ją użarło… … przestała się dopiero z tą szanowną, oną własną wielce nadmiernie rozrośniętą, pchać, jak w końcu urąbało jej kawał dupska… i tyle. Ale wciąż o tym myślała, wciąż chciała, kombinowała. Wciąż … Czytaj dalej →

„W odróżnieniu od onej, pamiętnej Ofiary Nieznajomej… która szczerze była gigantyczną suką popapraną, a myśleli, że taka wykształcona będzie, z zagramanicy wiecie ją przyciągnęli, zapłacili tyle, komplikacje jeszcze były, więc wiecie, no mieli prawo myśleć, że taka wyopiniowana będzie, ogólnie … Czytaj dalej →

„Zwyczajowy, jeszcze nie wyrośnięty… Przycupnął sobie na doniczce, w której mieszka wielka palma. Mieszka na zewnątrz… na tarasie. Niby chcieli ją wywalić, znaczy poprzedni właściciele, ale jednak Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane stwierdziła, że nie… że jak zostawili, to … Czytaj dalej →

„Widać, nie, wcale nie widać. No może trochę widać, ale tak właściwie, to kurna świństwo tak zaglądać komuś w okna, no chyba… no chyba, że się podziwia właśnie ją. Tylko i wyłącznie. Ją. Ten splot, one refleksy, te cienie rzucane, … Czytaj dalej →

„Przywlokło się Barachlo… Jak zwykle definicyjnie i w pełni świadome wszystkiego, zbarachlone, kompletnie nieposkładane, wiecie: ręka tu, noga tam, oczko prawe się lekko jakkoś takoś nie żeby wypadło, odpadło, czy coś, ale ino lekko tak jakoś oderwało, obydwie brewki haftowane … Czytaj dalej →

„No kurna… I to w dziurawych portkach, czapce z daszkiem i takim woreczkiem, jak wiecie, noszą ci, co to wybierają się w dziwne podróże. Takim co nie przemoknie i za kija nie wiesz co on tam ma… może torbaczem jest … Czytaj dalej →

„Dla niepoznaki nałożył kostium maskujący, ale kurde, chyba kupił go w tym no, burdelu, albo nie… zaraz, sklepie dla dorosłych? Tak to się chyba nazywa? Pan Tealight nigdy nie był, Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane też nie dysponowała odpowiednią … Czytaj dalej →