Archiwum miesiąca: kwiecień 2014

„– Bo ty to mnie w ogóle nie kochasz!!! – rzucone w nieistniejące przestrzenie, przytupnięte, siąpnięciem nosa przygwożdżone i na dodatek trzaśnięte drzwiami… pozostawiło wszystkich mieszkańców Chatki Wiedźmy w niemym osłupieniu. Bo trzeba przypomnieć, że mieszkańcy owej znamienitej budowli, poza … Czytaj dalej →

„Nie żeby ją ktoś związywał, czy inaczej motał, zaszywał jej członki lub ekscytująco istotne, grzeszne otwory, upijał dekoktami, raczył naparami spowalniającymi, tudzież pigułkami, groszkami owymi odbierającymi całkowicie świadomość… wiecie, akurat z tymi ostatnimi to serio nie należy przesadzać, bo jak … Czytaj dalej →

„Nie chodziło o czystość rasy… nawet jeżeli możnaby uznać wiedźmowość za takową rasę, rodzinę, grupę, podgrupę, stan niezbyt do końca faktyczny, miejscówkę do wariatkowa wliczoną od narodzenia… Bynajmniej nawet gdyby, w końcu Wiedźma Wrona Pożarta, zwana Ptaszydłem, też ocierała się … Czytaj dalej →

„Welu mogłoby pomyśleć, całkiem mylnie zwiedzeni ową wizją popapranego wiedźmiego umysłu, kłamisza niezbornego, że Chatka Wiedźmy stała na całkowitym Mniejszym Krańcu Świata. Wiecie, odcięta, odseparowana, odludziona, całkiem wydepilowana z żywotności człowieczej, wstydliwie skryta i unikająca kontaktu z innymi elementami architektury, … Czytaj dalej →

„Tym razem o całkiem jak na nią bezecnej porze, czyli w okolicach południa, Wiedźma Wrona Pożarta zapakowała się we włochatą torbę, wzięła do ręki nieodłączne akcesoria i chwiejnym, dziwnie niepewnym krokiem… lekko zawianym, udała się nad Bobkową Rzeczkę. Z jednej … Czytaj dalej →

„Wiosna. Właściwie to całe owo podskakiwanie, omiatanie, wyginanie się w niesamowite strony swiatów, przeczyszczanie dziurek na klucze odrzwi prowadzących do miejsc, które może kiedyś odwiedzi, a może i lepiej coby pozostały zamknięte? Potem klamki i parapety, podesty, schodki i drabinki. … Czytaj dalej →

„Tam gdzie nabrzeże dźgają ostre kamienne włócznie, gdzie malowniczość wody zdaje się zespalać z niebiosami, więc nawet jeżeli komuś przypadnie w udziale piekiełko, to spokojnie tutaj może zmienić swój przydział… Gdzie pierwotność ospale postanowiła nie brać udziałyu w modnej współczesnej … Czytaj dalej →

„Przez ostatnie kilka dni Wiedźma Wrona Pożarta przemykała się przez Wyspę. Zliczonie niezliczona ilość Turyścizny zdawała się deptać nie tylko po jej śladach, ale i po obdartych od nowych butów piętach. A czasem nawet nadeptywać na palce! Te same, z … Czytaj dalej →

„Dzień wstał deszczowy, chociaż z powodu Pełni Ka wielu zastanawiało się, czy w ogóle kładł się spać. Może w rzeczywistości gdzieś popił w niedzielę, przekimał się odrobinę w jakimś rowie, umył w porannym deszczyku… Wraz ze świtaniem zamówił coś na … Czytaj dalej →

„Wiosenność ma to do siebie, że wszystkich budzi. A może raczej tak się jej wydaje? Zapatrzona w siebie, młoda, o różano-porankowej cerze, bez pryszczy, z maleńkimi uszami, długimi, świetlistymi włosami, niedziwnie zauroczona samym swoim postępowaniem, owym krokiem pola roszącym, owymi … Czytaj dalej →