Archiwum miesiąca: sierpień 2022

„Były Zapomniane i wiedziały o tym… Co więcej, w końcu uświadamiały sobie, powoli może z wiekiem na nie wpływającym, może i nadmiernie, ale azaliż i chyba dziwnie temu sprzyjającym, że naprawdę coraz mniej znaczy, coraz mniej zaskakuje, coraz mniej… i … Czytaj dalej →

„Nadszedł ich czas. A oni umocnili się, wzmocnili, napłodzili potomstwa tyle, że aż oddech odbierało, gdy człek, czy inny byt sobie uświadamiał, że tak można… no to naprawdę majtki opadały. Oczywiście jak się je nosiło, w końcu moda to wyrażanie … Czytaj dalej →

„Pozbawiennica, bo wszystkiego pozbawiona i wszystkich pozbawiająca… zwyczajnie, sama nie ma, to wiecie i innym zasępi, wysępi, odbierze, zepsuje, zgubi, pożyczy, nie odda, zeżre czy coś w ten deseń. Jednym słowem, a raczej dwoma, baba wkurwiająca. A jeszcze ta figura … Czytaj dalej →

„Wszystko zdawało się spowijać martwe powietrze. Ciężkie od soków rozkładających się i zwierząt i ludzi i roślin, zarazem tych naziemnych jak i wodnych… tych latających, już nie, pełzających, skaczących, pląsających i wszelako chodzących… kroczących i tańcujących. Bytów widzialnych i niewidzialnych, … Czytaj dalej →

„Nosz przecież Dioboły wywoła tym gwizdaniem po chacie… Nosz Innąmać przygarnie onymi trelami! Albo i coś gorszego, czy COŚ! Bo widzicie… nieby zwykły to był gość, w średnim wieku, raczej z brzuszkiem, lubiący życie proste i nieskomplikowane, wszelako z siebie … Czytaj dalej →

„Mówili, że niepyknął, bo za mało zjadł… … ale wtedy Smok z Komina jakoś tak przypomniała wszystkim oną legendę, co to jeden jadł i jadł po jakiejś źle przyprawionej, na pewno, bożej owieczce i wiecie, nie dość, że z rzeki … Czytaj dalej →

„Nadeszło Zgorącenie i tak naprawdę nikt nie był na nie gotowy. Nadeszło… … nie zapowiadając się, nie wysyłając przodem forpocztów, wprost przeciwnie, dając wcześniej noc, w której odczuwalność temperatury bliższa była zimowym dniom niż wczesnojesiennym, ono ochłodzenie, dzięki któremu w … Czytaj dalej →

„Panowie Delfinowie nosili się zawsze z francuska i według odpowiedniej epoki, więc ubaw był niesamowity, aczkolwiek co poniektórzy zazdrościli im onych łydek odkrytych i koronek, wiecie… są zboczenia, no a te peruczki… to dopiero sztos. Ile tam można skarbów skryć, … Czytaj dalej →

„Kłamliwa Istota miała sekret. Wielki sekret miała… Widzicie, zawsze mówiła prawdę. Ale to zawsze. Nigdy nie było inaczej, a wszystko zaczęło się wtedy, gdy zrozumiała, że i tak nikt jej w prawdę nie wierzy, więc… po co się wysilać? Po … Czytaj dalej →

„Jęczał i się miał dobrze, bo karmili go dobrze, a nawet jeśli jęczeli oni, to jakoś tak nie na niego, jakoś tak dookolnie, w końcu on tylko się obracał, mlaskał, zwyczajnie odwalał swoją robotę. Czasem puchł, ale jednak… nie zawsze. … Czytaj dalej →