Miesięczne archiwum: Marzec 2019

„Nawet jej nie dotykający. Unoszący się nad ją, jakby czuli się lepsi, brzydzili się jej dotknąć, a może zwyczajnie tak byli stworzeni? Bo przecież nie mogli wiedzieć nawet kim są. Dziwnie eteryczni, ale widoczni, odziani w pasiaste ubranka, na pewno … Czytaj dalej →

„Zawsze był ten Główny Plan. Wylizany, wyprasowany, wyczyszczony, wyskrobiony, idealnie przetworzony, cudownie opakowany, czekający i był oczywiście ten drugi… no wiecie, backup one! Ten, który albo musiał połamać pierwszemu łapy, albo zwyczajnie poczekać na swoją kolej. Albo olać robotę i … Czytaj dalej →

„Bo jak się okazuje Niczego też potrzebowało i bóstwa i mistrza, i wszelakiej pomocy by wzrastać i się rozwijać. Też było onym spragnionym uwiązania ku rozmaitym kultowościom, boskościom, wszelakim obrzędom, moze i wyuzdanym, moze i nazbyt wymgającyh wypikselowania pewnych częsci, … Czytaj dalej →

„Pojawiła się Konfjuzja, więc wszyscy zebrali się w kuchni, ponad nią, obok niej oraz w wymiarach do niej przylegających, równoległych… no wiecie, w pobliżu, i zaczęli się zastanawiać, co teraz? Bo widzicie, nie dość, że się była pojawiła, nie dość, … Czytaj dalej →

„Pan S. i Pan M., którzy początkowo chcieli pozostać anonimowi, ale wiecie jak to z ptakami jest, srają, więc trudno jednak być anonimowym, więc wszyscy wiedzieli i jakoś tak, ubaw mieli po pachy skrzydlane… ale, no więc oni, wyżej wspomniani … Czytaj dalej →

„No i jejku, no. Przecież każdemu się może zdarzyć. Zaprawdę wam powiadam, iż nikt z nas nie jest pewien tego, że mógłby uniknąć, że mógłby naprawdę, że… taki jest poukładany, ma kąty proste i dokładnie wyczyszczone, zaprasowane, wszelako odblaskowe, nieumorusane, … Czytaj dalej →

„No co? Przecież każdy ma swoje dziwactwa, swoje inności niezrozumiałe dla innych, a tak dla niego zwyczajne i całkowicie poprawne. Ale też każdy jest świadomy tego, że jego inność jest innością… tak, tylko nie ona, jakoś po prostu nie ona, … Czytaj dalej →

„Każdy się zastanawiał czasem, jak oni w ogóle sobie radzą. Bo przecież i dom ogrzać i ludzi nakarmić, bestie odziać czy jakoś tak… … a przecież nie sprzedawali, a wciąż przyjmowali nowe. Bo ludzie wiedzieli, ci okoliczni i ci dalsi, … Czytaj dalej →

„Oj, no oczywiście, że im donieśli. Bez urazy, ale to taki kraj. Niby grzecznie, niby spokojnie, niby nikt nie widzi, że masz ogon i rogi i nie komentuje tego, a przynajmniej tak w twarz jakoś… a może tylko się boją, … Czytaj dalej →

„Właściwie, no to myślała, że będzie wyższy, czy coś. I jeszcze z rogami. Brak rogów jest straszny!!! Niszczy wszystkie mity! Wiecie, jak ktoś taki wynurza się z ciemności, która zdaje się lśnić własnym światłem, mamić cieniami i jeszcze całkowicie przeczyć … Czytaj dalej →