Archiwum miesiąca: luty 2022

„I nagle ono powróciło… nie no, nie była to jakaś nowość. Już nie miejcie takiej wiary w ludzkość… Bóstwo Zidiocenia miało tutaj nie tylko swoje cudowne, choć wielu zaprzeczało ich istnieniu, świątynie, place zabaw jego imienia, szpitale nawet, wiecie, lekko … Czytaj dalej →

„No wiecie, taki z kamerką i takimi ustrojstwami wszelakimi… pajączek taki bury, niby z oczkiem, a jednak jakby widział więcej niż ci z sześcioma, na dodatek muszymi gałami, i ciągłe gadanie… i ciągle chce zniżki… i ciągle jakieś takie trącania … Czytaj dalej →

„Bo on tak bardzo kochał, wszelako i namiętnie. Róże to mu z każdej kieszeni wystawały, liściki miłosne, poematy i wszelakie tam wiersze i rymowanki… do tego jeszcze, właściwie pasowały do każdego, znaczy każdej, bo jednak płeć miał sprecyzowaną. Chyba? Ody … Czytaj dalej →

„No przez te wiatery. Jednym odbijało i więcej pili. Innym odbijało i więcej jedli. Innym jeszcze odbijało i ćpali, a on, to no z nim było inaczej i tak jakoś go nie tyle odbiło, co raczej pokręciło. A nawet i … Czytaj dalej →

„Była tam, pod Jabłonką Płonką. Była… znaczy spojawiała się i znikała na początku, dziwnie nieuchwytna, ale może to wszystko przez ten wiatr? Może? W końcu przecież nikogo nie spraszali, a wiatr, wiatr sprawiał, iż dziwne rzeczy i sprawy stukały w … Czytaj dalej →

„Bo to tak już jest, jak się łazi po sztormie po plaży. Wiecie, tak się idzie, łapa za łapą, kopytko za kopytkiem, nos bliżej piasku i fal niż ponad tym wszystkim. W powietrzu nic się nie unosi, raczej nie, chyba … Czytaj dalej →

„Ojapierdziu! Nosz wszystkie się zleciały… I Księżniczki i Królewny Po Best Before i Wiedźmy z Pieca i Smok z Komina, bo wiecie, mogły wszystkie, nawet wszelakie parzystokopytne i inne dziwne twory, Nimfowice i Bagniczyce… nawet te Panny z Wanny. Wiecie, … Czytaj dalej →

„… do wynajęcia była. Ogłoszenie lansnęła w każdym dostępnym miejscu, na gałęzi, na niebie, na piasku patykiem wypisała… wiecie… dotrzeć chciała do wszystkich. I każdego i wszystkiego i wszelakiego też. I tu karteczka z numerem jakimś była i tam coś … Czytaj dalej →

„Jak maciupkie pudełko na buty, ale nie takie zwyczajne, z napisem, raczej coś więcej, ze złotymi okuciami, kłódeczką i takim zamykaniem rzezanym w laurowe liście, uformowanym w wielce burżujskim kształcie… I nie, wcale nie lekkie… tak naprawdę.. Serio, można było … Czytaj dalej →

„Pół kilo mąki, a on, że niezdrowe toto i może lepiej zamiast pszennej kokosową, albo i gryczaną, czy też w ogóle, no serio… po co to tak, że i lukier ma być? Nie. A w ogóle, to lepiej banana zjeść, … Czytaj dalej →