Archiwum miesiąca: kwiecień 2021

„No bo… … w świecie jednak wymagana była zawsze i od zawsze, ona szalona, dziwnie pokrętna, jednakowoż zawsze oczekiwana… ona, pewnego rodzaju równowaga, więc on się poświęcił Zresztą, jakoś tak i czuł się bliżej tej sfery życia, tudzież definicyjności współczesnych … Czytaj dalej →

„No bo… … wszyscy kurde tak byli za tym życiem w kosmosie, nową planetą, a jakoś takoś, dziwnie jakoś, zapominali o nim… a że on był, tutaj, na i z onej ziemi i Ziemi, to wiecie, od razu, że nie … Czytaj dalej →

„No rany, ale wam mówię, jak malowany był… Z jakowyś ikon czy czegoś tam, mocno religijnie tchnął, jakoś tak od razu psalmy i nowenny, hosanny i alleluje się go czepiały, no i tak dalej, aureolki, skrzydełki, kolanne odciski, rączki do … Czytaj dalej →

„Był szczupły, wyczesany, wycięty, podpięty, zakutany, otwarty, nieszczelny, ale beczelny i na dodatek uważał, że jest naj naj naj… Wiedźma Wrona Pożarta bardzo mocno się na jego wymuskany, wyszlifowany, od linijki wprost wymuskany i wyprofilowany widok, niesamowicie błyszczący, zwyczajnie uśmiała. … Czytaj dalej →

„No imię mówiło samo za siebie… Wiecie… … była oną piejącą i opiewającą właśnie to. Nowomodną opierdzielalność i wszleką zlewkę totalną i jeszcze, czynności jakiekolwiek nadmierne ponad jakieś oddychanie czy żarcie… a nawet jeśli to, to tylko i wyłącznie w … Czytaj dalej →

„No niemożebnie bzykał. Koszmarnie!!! Po prostu kompletnie bez ładu i składu i jeszcze dodatkowo z jakimiś takimi dziwnymi wtrętami, zawirowaniami nut wszelakimi, tonami, które naprawdę ze sobą nie współgrały, wprost przeciwnie, wykluczały się nawzajem i jeszcze, dodatkowo, jakoś tak całkowicie … Czytaj dalej →

„Była skończona. Nie tylko z imienia i nazwiska. Choć miała to i tamto takie samo. Wiecie, były jakieś tam Ding Dingi to ona mogła być Endend i już. Bo dlaczego nie. Przecież była ostatecznością, końcem, niczym poza tym wszystkim, kompletnie. … Czytaj dalej →

„No więc były trzy. Nowe. Wyklute z wielkiego jaja czekoladowego, co to podobno w nim groszki miały być, ale się okazało, że kurde chyba nie ma… bo ktoś wyżarł. I to tak sprytnie jakoś, że kurna żadnej dziurki nie zostawił, … Czytaj dalej →

„Pan Kasztanowiec siedział przez całą zimę w doniczce. Wiecie, no nie był jeszcze wielki na tyle, by nie zgubić się w trawniku, więc po prostu i zwyczajnie wolał doniczkę. Bezpieczna przystań, ale wraz z pierwszymi promieniami słońca, jakoś tak… zachciało … Czytaj dalej →

„Widzicie, no czuły się niezaspokojone, one postanowienia takie codzienne, zwyczajne, że od dziś, do teraz, już po prostu odkładam, więcej, nawet i rzucam, lecę, odchodzę, decyduję się, przyjmuję, odmawiam, poszczę, żrę, biegnę, zatrzymuję się na zawsze… ruszam w końcu, z … Czytaj dalej →