Archiwum miesiąca: marzec 2021

„… więc mieli dział prawny w Sklepiku z Niepotrzebnymi, głównie dlatego, by się wywinąć od sprzedaży, bo nie oszukujmy się… nikt z mieszkających tam obiektów nie chciał być stąd usunięty. Sprzedany, pakowany, kokardkowany i wiecie… tak z paragonem wysłany za … Czytaj dalej →

„Przybył Postęp Nieustępliwy, wlokąc się za Wiosną Nadziejną, by ino dobić pochmurność Wiedźmy Wrony Pożartej. Od razu, od pierwszego dnia Pan Tealight wiedział, że będą problemy. I to nie jakieś takie mikre i ledwo widoczne, nie nawet zwyczajowe, które jakoś … Czytaj dalej →

„No bo Wiedźmy z Pieca się nudziły, to wiecie, jakoś takoś, po prostu postanowiły poszaleć, a wysuszone, dmuchawcowe główki, umieszczone bezpiecznie w wielkim słoju, tylko na to czekały… I zamiast poddać się maceracji, to z wiatrem oczywiście uleciały. Okno było … Czytaj dalej →

„… i dobrze jej z tym było, że nagle z onej wielkiej yntelygencyjy opadła ją jakaś małomądrość i postanowiła uczynić ją swym awatarem. Boskim posłańcem. Oną cudownością poddaną boskości, ale jednoacześnie będącą nią samą. Odbiciem, cieniem, wszelaką, ciągnącą się smugą, … Czytaj dalej →

„No jakoś tak się zalągł, pod dachem… Zaskrzypiec. I wiecie, niby na początku jakoś takoś cicho był, nie chciał się ujawniać, a że szafy tam nie było, właściwie żadnych mebli, nie mówiąc nawet o podłodze, no i te wiatry, które … Czytaj dalej →

„Ekhm… że wiecie, zwykle to myśli się, że kot… Kot i to czarny. No wiecie, jednakowoż istnieją pewne standardy… znaczy postrzegania ludzi postrzegających innych osobników i wszelako, no jakoś tak rozpoznających się na wzajem, czy coś w ten deseń. Albo … Czytaj dalej →

„Srebrogłód, wbrew nazwie swojej wcale nie był głodny. Ale był srebrny. Głodna zaś była Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane, właśnie na srebro mając smaka, więc… no cóż, tak jakoś się dobrali, czy coś. On był srebrny, ona chciała srebra, … Czytaj dalej →

„Hmmm… Wiedźma Wrona Pożarta Przez Książki Pomordowane od dłuższego czasu chciała właśnie nią pójść. Wstąpić w oną ciemność wszelaką i jeszcze, i jeszcze śnieżnie było, więc jeszcze bardziej chciała, by to było dziś, więc… … wiecie, więc to zrobiła. I … Czytaj dalej →

„Byty Niezaufane miały się dobrze. Nawet bardzo dobrze. Ostatnio się dość pomnożyły i wybudowały sobie willę z basenem na skałach… co oczywiście gwarantowało im też promieniowanie, no ale, kto by tam się martwił, wiecie, jakąś tam radiacją… Zresztą, podobno podgrzewała … Czytaj dalej →

„Strzecha w Lesie i One Trzy, no po prostu mówię, takie to cliche, że aż człowiek obraca oczami tak, że mu wypadają i wiecie, po problemie, pewno gdzieś się toczą, może i coś widzą, ale wy to już nie. Bo … Czytaj dalej →