Archiwum miesiąca: styczeń 2019

„No widzicie, łaziło sobie po ulicy Marzenie, łaziło, łaziło, łaziło, ale żeby nie było, na prawach ruchu drogowego się znało, więc nie że środkiem drogi, czy coś w ten sposób, ale jednak… no łaziło. Znaczy, że bez celu, wiecie, tak … Czytaj dalej →

„Dawałeś go komuś i już. Tak po prostu, naturalnie i nagle, bez łez i bólu… było po wszystkim. Jeśli tylko byłeś pewnym, bo jeżeli nie, jeśli tliła się w tobie jakaś upierdliwa i wszystkopsująca iskierka niepewności, to wiecie, było po … Czytaj dalej →

„Właściwie, to nie był taki samotny. Był kamieniem, to nie dało się ukryć, pradawnym menhirem, znakiem, ale jednak miał u swych stóp inne, omszałe, poddańcze maluchy i ją, która odwiedzała go, słuchała, przynosiła opowieści, o które nie zahaczył wiatr… po … Czytaj dalej →

„No właściwie tak… Właściwie tak powinni się do niej zwracać. Bo choć i jej tytuł był dziwny, pokrętny i tak dalej, to jednak zapewne był i nie do końca honorowy… koronowany i tytularnie zapisany w annałach… to jednak. Szczególnie w … Czytaj dalej →

„No widzicie… nie tak, że nie miał wprawy, nie tak, że nie wiedział jak to robić, że nagle nabył jakiegoś krwiowstrętu, czy coś. Nie. On po prostu jakoś tak nie miał ostatnio weny. Ani żadnej intrygującej ofiary. A on wolał … Czytaj dalej →

„Jakoś popularny za tymi gramanicami był wiecie, ten taki tam Elf zez Szelf. No i wiecie… Pan Tealight, choć Przedwieczny, serio nie do końca wiedział o co w tym wszystkim chodzi, bo tradycje i mity wciąż się rodzą, a wiedzieć … Czytaj dalej →