Archiwum miesiąca: czerwiec 2014

„Wiedźma Wrona Pożarta nie przepadała za kotami. Znaczy, no wiecie, zdawałoby się, że jako wiedźma powinna odczuwać do nich jakiś sentyment (przynajmniej tak wieść gminna niesie), ale będąc Ptaszydłem, znaczy po większej części wroną trudno byłoby ją posądzać aż o … Czytaj dalej →

„Wiadomo… morze. Szumi toto, robi fale, zmienia się ciągle i bawi się ze światłem. Raz gubi wodorosty, niczym łupież i nagminnie, pewno nerwica natręctw, czy coś w ten deseń, zabawia się kamieniami. Potem znowu wszystko wciąga. Już nie wiadomo, czy … Czytaj dalej →

„Właściwie no takie czasy. Każdy chce się pokazać, zcelebrycić. Każdy od razu jest wielkim znawcą tego, czego jest znawcą właściwie. Ot budzi się z łona z wrzaskiem pełnym mądrości i już… nic nie jest ważne, nic nie ma wartości. Ni … Czytaj dalej →

„… nie, żeby miała czas, znaczy się ten wolny. Nic z tego, serio!!! Właściwie, to go nie miała w ogóle od zawsze, znaczy od zawsze bojąc się zegarów, a do wszelkich kukułek mając stosunek ambiwalentnie wybuchowy. Nie żeby nie miała … Czytaj dalej →

„Najpierw chyba były babeczki. Cudownie zdobione, kolorowe z parasolkami, pachnące, czekoladowe z posypką, malinowe, waniliowe i cytrynowe. Były takie z miękkim nadzieniem i takie z twardym, które cudownie trzeszczało między zębami gryzącego. Były tam cukierki domowej roboty i czekolada w … Czytaj dalej →