Pan Tealight i Męski Fullmun…

„Świecił.

Choć nie, należało powiedzieć, że raczej bezczelnie i natrętnie wulgarnie wypełniał idealną, słodką granatowość nocy, delikatnie i miękko, zmysłowo rozpościerającą się dookoła Sklepiku z Niepotrzebnymi. Wisiał nad ciszą, nad chatką Wiedźmy Wrony, nad morzem i kurhanami, nad domkami mniej świadomymi tych, którzy żyją obok nich… nad Wyspą.

A Wyspa nie lubiła być źle oświetlona.

To dlatego Pan Tealight, Pan Melkebotten, Pan Tusindfryd i w pewnym sensie Pan Raps… pilnowali natężenia Fullmuna. Pan Raps oczywiście jak zwykle nie dostał pozwolenia na dołączenie do trzech par dyndających z dachu stóp, ale nie miał im tego za złe. Rozumiał. A może raczej miał swoje własne sekrety, których nawet Pan Tealight nie był swiadomy. Moc nieokiełznaną i dziką, przebiegłą siłę, która zmieniała go z każdą porą roku. W tym był podobny do Pana Melkebottena… odrobinę. Ową graniczącą z idealnym minimalizmem, subtelną współpracę nasion.

Bo tylko Pan Raps wiedział, iż Fullmun nie była nigdy kobietą!”

(„Sklepik z Niepotrzebnymi” Chepcher Jones)


Z cyklu przeczytane… „Smuga krwi” Johan Theorin -trzeci tom z olandzkiej, kryminalnej serii. Nader morderczej, magicznej i oczywiście, iż na wskroś skandynawskiej. Opowieści o człowieku i jego grzechach. O nadziejach, marzeniach i tym, co niedefiniowalne. O zmianach, którym podlegają wszyscy i wszystko…

Tym razem bohaterem głównym jest świat Trolli i Elfów. Fascynujacy zbiór legend i przesadów. A może prawda?

Olandia kwitnie. Jest piękna i już teraz tak dla mnie zaskakująco i dziwnie znajoma. Choć głównym bohaterem jest Per i jego ojciec, to jednak to ponownie ona – Wyspa jest najważniejsza. I śledztwo. Prawda, która jednak nie zawsze pragnie być odkryta. Brudna i wstydliwa przeszłość, oraz pragnienie spełnienia wszelkich marzeń, snów i skrytych wizji… cudu.

Jak zwykle powieść wciąga. Co zaskakujące wciąga alwaretem. Ową płaską spokojnością porostów, kamienie i traw. Niskich drzewek i starych ludzi, którzy wciąż pamiętają. Tym, co wciąż poddane jest naturze i atawistycznym elementom ludkziej natury.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz