Archiwum miesiąca: październik 2020

„Była malutka… Srebrniutka. Właściwie, to prosta, ino to zakończenie lekko takie, wiecie, barokowe, jakieś tam wiązania, ale ino na brzegach, środek gładki, ale widać, że kochana, macana, że używana i wszelako rodzinna, więc wiecie, no i głaskana i czyszczona i … Czytaj dalej →

„No bo Widelec nie przyszedł sam. No weźcie, no, jakby to kurde wyglądało, naprawdę. Niekompletność wyzywająca… … w rzeczywistości to było wszelakie i ogromne pudełko, obite i pogniecione, ale wciąż z karminową wyściółką z prawdziwych aksamitów, co to chowała w … Czytaj dalej →

„Oj tam… … nie żeby od razu potępiał, ale jednak… Wiecie, coś było w tych czterech szpikulcach… bo on czteroszpikulcowy był, wiecie, nie że od deserów, nie… żadne tam słodkości, on chciał brutalności, prawdziwości życi, śmeirci jednych, by żyli inni… … Czytaj dalej →

„No co… Każdy potrzebuje hobby, a weźcie sobie pomyślcie jak to musi być być Losem. Kurna, te wszystkie decyzje, ten hejt… to ciężka robota, więc dlaczego nie? Dlaczego nie miałby mieć hobby? Dlaczego odmawia się mu onej pasji? No naprawdę … Czytaj dalej →

„No o lasce, ale przecież, że co… Że znaczy się nie może być wciąż panna… że z racji wieku od razu baba? A weźcie się w jeżynach tarzajcie!!! Niektórzy utrzymali swe wszelakie cnoty panieństwa wszelakiego i tego no… wiecie, myśli … Czytaj dalej →

„No więc… Wieczory zaczęły się w końcu, jakby to ująć, zaczęły się znowu, wiecie, z ciemnością i w ogóle, bo przecież ona jasność pieruńska, co to niby jak zwykle panowała nad Wyspą przez kilka letnich i część wiosennych miesięcy, w … Czytaj dalej →