Archiwum miesiąca: luty 2017

„No dobrze. Miał na sobie rzeczywiście coś na kształt pogniecionego, zmaltretowanego silnie i to nie przez żywioły natury, namiotu… takiego raczej zwiewnego, ale i wielowarstwowego. Z kapturkiem. Ogólnie mówiąc, nie tyle szedł, nie tyle tuptał, co sunął nad powierzchnią zamiatając … Czytaj dalej →

„… ale no bez przesady, nie żeby go w sidła złapali, sznurami spętali, kajdany nałożyli, czy coś w ten deseń, choć chciał, ale wiecie… zbyt wielką mu to sprawiało przyjemność, Wiedźma Wrona Pożarta puściła niewielkiego pawia, co zmienił się w … Czytaj dalej →

„Przybyła zapłakana, bo widzicie porwali im Księcia. Nie no, pewno że była wyłącznie jakimś tam marszałkiem czegośtam, ale to ją właśnie wysłali. Może miała być przekonująca, ale jak zobaczyła rządek misiów idący za Wiedźmą Wroną Pożartą, to zwątpiła tak mocno, … Czytaj dalej →

„Jest tam. W głębinach, gdzie nie docierają ni fale ni światła. Ni głosy ni opowieści… ni narzekania, ni cudze problemy, ni marzenia, chęci, tudzież wszelakie pojękiwania. Jest tam. Gdzie naprawdę nic się nie dzieje, a może dzieje się tylko to, … Czytaj dalej →