Archiwum miesiąca: listopad 2017

„Na niewielkim skrawku wilgotnej wciąż plaży, ogrodzone bursztynowymi patyczkami ostatnich traw. Grubych, pustych w środku, niczym żołnierze na warcie oddający im zasłużony honor… … leżą. Chełbie morskie. Meduzy. Galaretowate stworki. Tak naprawdę po tej stronie świata zwykle zawsze martwe, gdzieś … Czytaj dalej →

„Niegdyś była młoda. Nie, że szczęśliwsza, po prostu łatwiej się ukrywała, nikt o nią nie dbał, nikt… no i wiecie, internetów nie było, a teraz… teraz była Młoda Niegdyś, ale wciąż jeszcze chodliwa. Czasem to aż nazbyt chodliwa. No tak … Czytaj dalej →

„Do kolekcji no… Ale trudno utrzymać przy nim trzeźwość. I chociaż Wszelako Święcie Nieświęci Mikołajowie Wszystkich Czasów, ci, którzy zebrali się w Białym Domostwie by uratować swoje historie, legendy i opowieści, by zwyczajnie mieszkać w spokoju, być, istnieć i podtrzymywać, … Czytaj dalej →

„Przybyli… Maksymalnie zawoalowani. Podskakujący, ze skrępowanymi dłońmi, ramionami, kolanami i stopami. Czernieni, a jednak stworzeni z jakichś sieci i koronek. Lekko lecący rybami… dziwni niż wszystko to, co dotąd spotkali. Przybyli. I za cholerę nie chcieli odejść. Stali tak, jak … Czytaj dalej →

„Przyszła szara i goła. Dziwnie wygłodniała, z widocznymi żebrami i wszelaką kobiecością skrytą w dziwnie falujących pokładach owłosienia. Tak, na pewno była kobietą, ale wyglądała żałośnie i smutno jednocześnie!!! Nie tak jak grubaski z zeszłych lat. Nie tak jak barwne, … Czytaj dalej →