Archiwum miesiąca: czerwiec 2017

„No wiedzieli, że się jej od tego podróżowania we łbie poprzewracało, wiedzieli, ale jak tu jej nie puścić gdy sama se kasę uskładała, gdy się zmusiła, zmedykowała, no jak? Więc ją puścili. Ale wróciła, choć trochę to trwało, dłużej niż … Czytaj dalej →

„Pojawiła się cicho. No a jak miała się pojawić? Nie znała innej drogi, ni innej formy. Po prostu była tylko i wyłącznie… ciszą. Milczeniem. Wszelakim bezgłośniem. Brakiem dźwięków wszelakich. Nawet wiecie, tych naturalnych, nawet tych, które zwykle nazywa się ciszą, … Czytaj dalej →

„Wszystko było ciszą i wszystko było spokojem. Na wpół goława Wiedźma Wrona Pożarta leżała na kocu, na przeciwko drzwi tarasowych i swoim odwłokiem wdychała i bez i pierwszy letni deszcz. Krople uderzające w rozgrzane tarasowe płytki pobrzękiwały głosem Chowańca, który … Czytaj dalej →

„Ale… Ale on nigdy o niej nie mówił. Widzicie, kurcze, no nigdy. Zresztą, gdyby nawet, czy by uwierzyli? Przedwieczny z rodziną? Serio? Nie no, tego jeszcze nie grali!!! Przecież to nie miało kompletnie sensu, dlatego, gdy Wiedźma Wrona Pożarta zauważyła … Czytaj dalej →

„Właściwie nie wiadomo kiedy przybyli na Wyspę. Pani Wyspy była rozproszona wyjazdem Wiedźmy Wrony Pożartej i suszą, podobnie Pan Tealight, nagle sobie uświadamiający że bez Wiedźmy nic go nie bawi, skarpetki mu giną, a ściereczki w kuchni plotą z siebie … Czytaj dalej →