Archiwum miesiąca: wrzesień 2018

„Na plaży, wciąż jeszcze w wodzie miejscami, ale już jakby wychodzący, unikający fal, słoności, wszelka trawiastość modyfikowana falami, drobinkowana, glitterowana, wszelako cudownie odkształcona… Leży ta cudowność. Szczyt technik wszelakich, morsko-jubilerskich. Sztuka i niepowtarzalność okąpana promieniami zachodzącego słońca. Słońca, które tak … Czytaj dalej →

„Jestem czerwona. I złota i burgundowa. Jestem i kwiatem i morzem, i wszelaką ruchliwością… żyjąca, jestem kwiatem, który się porusza ciągnąc za sobą w swej złocistej poświacie, światy, które jeszcze nie zdecydowały się na egzystencję i zaludnienie. Kwiatem bóstwem, ale … Czytaj dalej →

„Miejsce. Cisza. Auta. Pojawiają się, ale skąd? Nagle jakoś, dziwnie, jakby nie przyjechały, a wyrzucił je portal, statek UFO, czy inne dziwactwo… Naprawdę. Tutaj, na tej malutkiej wysepce, odłamku wielkiego lądu, części wielkiej cieśniny, zatokowej lekko, lekko innoświatowej. Pełnej załamań, … Czytaj dalej →

„No dobra. Wiedźma Wrona Pożarta po raz pierwszy w życiu była tak zaskoczona. Wiecie, nie żeby myślała, że wszystkie plaże to piasek, woda i dal kosmiczna, bo tak nie myślała, znała różne, z niektórymi wchodziła w porąbane związki, ale to … Czytaj dalej →

„Na palach… Na morzu. Przy skale. Pod skałą i jeszcze w niej prawie, dotykając pierwotnej formy Wszechświata, który upuścił tutaj cząstkę swej samotności, trochę dziwaczności i 100 procent przerażenia. Wyprodukował sobie później nowe… umie tak. Na poczekaniu oczywiście. Bo wiecie, … Czytaj dalej →